
Carl Orff
Εμπνευστής της Μουσικοκινητικής Αγωγής C. Orff είναι ο γνωστός συνθέτης Carl Orff. Γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου 1895 στο Μόναχο. Έμαθε από πολύ μικρός να παίζει πιάνο, εκκλησιαστικό όργανο και βιολοντσέλο, ενώ συνέθετε και τραγούδια. Σπούδασε μουσική στη μουσική Ακαδημία του Μονάχου και αποφοίτησε το 1914. Ήταν μαέστρος και διευθυντής χορωδίας σε διάφορες ορχήστρες ή όπερες. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’20 το ενδιαφέρον του στράφηκε στη μουσική εκπαίδευση, ενώ παράλληλα συνέθετε (Carmina Burana, Catulli Carmina, Αντιγόνη, Προμηθέας Δεσμώτης, Οιδίπους Τύραννος). Το 1930-1933 διετέλεσε μαέστρος της Munich Bach Society, όπου διηύθυνε διασκευές έργων παλιάς μουσικής και δικά του έργα, κυρίως σκηνικά. Μετά το 1945 συνέχισε το μουσικοπαιδαγωγικό του έργο. Το 1961 ιδρύθηκε στο Mozarteum του Salzburg το Ινστιτούτο Orff. Πέθανε το 1982.
Στην Ελλάδα το Orff – Schulwerk (Έργο για Σχολεία) εισήγαγε η στενή συνεργάτης και φίλη του C.Orff, Πολυξένη Ματέυ. Η Π.Ματέυ γνωρίστηκε με τον C. Orff το 1935 στη Σχολή Gunther του Μονάχου. Από τότε τους ένωνε βαθιά φιλία. Η συνεργασία τους άρχισε το 1957 όταν ο C. Orff έφερε στην Ελλάδα τα πρώτα τεύχη του Swchulwerk). Η Π. Ματέυ εργάστηκε ακούραστα για τη διάδοση και εφαρμογή του Orff – Schulwerk στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Τα δύο τεύχη του Ελληνικού Orff Schulwerk των εκδόσεων Schott, φέρουν την υπογραφή της.
Θεμέλιο του Orff – Schulwerk είναι ο ρυθμός. “Είναι δύσκολο να διδάξεις τον ρυθμό. Τον ρυθμό μπορεί κανείς μόνο να τον απελευθερώσει. Ο ρυθμός δεν είναι κάτι το αφηρημένο, είναι η ίδια η ζωή. Ο ρυθμός δρα και επιδρά, είναι η δύναμη που ενώνει τη γλώσσα , τη μουσική και την κίνηση.” Αυτά τα λόγια που τα είπε ο ίδιος ο Carl Orff είναι το σημείο κλειδί της μεθόδου του. Η αρχαία ελληνική λέξη “μουσική” έχει ακριβώς αυτή την έννοια της ενότητας γλώσσας-μουσικής-χορού. Αυτό το ξέρουμε από τις Αρχαίες τραγωδίες, όπου παρουσιάζονταν αδιάσπαστα τα τρία στοιχεία και από την προσπάθεια αναβίωσης της Αρχαίας τραγωδίας με την Όπερα. Τα τρία στοιχεία του αρχαιοελληνικού όρου “μουσική”: γλώσσα-μουσική-χορός, αντιστοιχούν στα στοιχεία που απαρτίζουν τον άνθρωπο: πνεύμα-ψυχή-σώμα. Γι αυτό και ο C. Orff όπως και ο Πλάτων πριν από 2500 χρόνια είχε την άποψη ότι μια τέτοια αγωγή, που βασίζεται στην ένωση μουσικής-κίνησης-λόγου θα έπρεπε να κατέχει κεντρική θέση στη γενική αγωγή του παιδιού, με σκοπό την ενότητα ψυχής-πνεύματος-σώματος.